Kırmızı Ev (Bölüm 7)

Mutfakta son hazırlıklarımı tamamlarken bir yandan da kızlara talimatlar veriyordum akşamla ilgili.Direk söylememiştim fakat birşeyler konuşulacağından haberdarlardı.Mutfaktan yemek odasına eksikleri taşırken sürekli bir kikirdeme halinde oldukları gözümden kaçmadı ve açıkçası birşeyler sezinlemiş olma ihtimalleri bir nebze de olsa içimi rahatlattı.
Frida çalan kapıya bakarken,bizde son birkaç şeyi masaya taşıyorduk.Maribel ve Jansın ile kısa bir hal hatır sorma merasiminden sonra hep beraber masaya geçtik.Kızların okulundan,Angels Cafe'den biraz bizden biraz Jansın'dan bahsederken yemeği yarılamıştık bile.Yakın zamanda cafede bir organizasyon düzenlemeyi planlıyorduk Maribel'la.Tam olarak neyin nasıl olacağını oturtmamıştık ve hazır Jansın'da aramızdayken fikir alış-verişini yapma şansını yakaladık.Taşları iyice yerine oturttuğumuzda hem davetiyeleri basacaktık hem de o geceye özel bir kısa film düzenleyecektik.
-Aslında tam olarak nasıl bir içeriğe sahip olacağına karar veremedik ama hem özel hem de ilginç olmasını istiyoruz.
-Angels Cafe'nin yıldönümüne dair birşey olacağından yakın bulduğumuz dostları çağırmak en iyisi diye düşünüyorum ben,dedi Jansın.
-Tarih belli mi? diye sordu Alin.
-Aslında benim aklımda bir tarih var fakat henüz kimseyle paylaşmayı düşünmüyorum,tam anlamıyla bir sürpriz,dedim muzipce...
Maribel en sonunda konuya girmek için gereken adımı atma cesaretinde bulunmuşken,Frida'nın ahenkli bir ses tonuyla -sanırım biraz da annesini rahatlatmak amacıyla- ağzından çıkan cümle hepimizi biraz şaşırttı,biraz gülümsetti;
-Tamam anne,benim açımdan birlikteliğinizin evilik ile devam etmesinde bir sorun yok.Bunu söylemek için neden bu kadar stress yaşadınız onu da pek bilmiyorum ama ben zaten başından beri böyle bir karara yol alabileceğinizi biliyordum,hatta son günlerde Alin ile aramızda da konuştuk,değil mi Alin?
-Aaa evet konuştuk,hatta Frida kendi için lame bir elbise bile beğendi dedi gülerek...
O gergin,stressli havasından kurtulan Maribel cümlelerini toparlayıp böyle düşündüğüne çok sevindiğini ama lame bir elbise için söz veremeyeceğini söyledi tebessümle.Nedense lame rengin kızını olduğundan yaşça büyük göstereceğini düşünüyordu ve yaptıkları alışverişlerde bu renge yer vermemek adına yoğun uğraşlar veriyordu,küçük kızının büyümüş olabileceği korkusu mu taşıyordu bilemiyorum:)
Yemekten sonra tatlı faslı ve Jansın'ın birbirinden güzel esprileriyle eğlenceli bir akşam yemeğini noktalıyorduk.Kızlar odalarına çıktıktan sonra,Angels Cafe'de düzenleyeceğimiz organizasyon üzerine biraz daha konuşup Jansın'ı yolcu ettik ve Maribel ile her akşam yaptığımız gibi kahvelerimizi alıp minderlerin üzerine attık kendimizi...
-Aslına bakarsan Frida'nın bu kadar olgun yaklaşacağını düşünmemiştim hiç,ikili bağımıza bir üçüncü kişiyi eklemek onun açısından kolay olmamalı.
-Zaten kolay değil ki hele de babası hayattayken ama bu konulara mantıklı bakmayı ona yükleyen sensin biliyorsun,o nedenle çok şaşırmamak lazım bu olumlu ve olgun yaklaşımına.Ayrıca sen ne kadar lame elbiseye karşı çıksan da bu Frida'nın artık büyümüş olduğu gerçeğini değiştirmez,dedim gülerek...
-Haklısın değiştirmez ama yine de lame elbiseyi unutun!

Aslında bir şeye taktığında devam ettirmek gibi bir yapısı yoktu Maribel'ın.İnatçı değildi,aksine oldukça uyumluydu,ılımlıydı.
Başlarda fethedilmesi zor gibi görünse de,fethettikten sonra kapılarını sonuna kadar açardı.Yani aslında lame rengini kabul ettirmesi zor değildi O'na...Zor olan Frida'nın artık büyümüş olduğunu görmesini sağlamaktı.

(Devam edecek...)