''Ya biz, binde bir karşımıza çıkan dostluk,arkadaşlık,sevgililik fırsatlarını ne yapıyoruz? Akşamüstünün bir saatinde yorgun gövdemiziyaslayıp mırıl mırıl konuşabileceğimiz, omuzumuzadolanan bir kolun, başımızı yaslayabileceğimiz biromuzun, belimizi kavrayan bir elin, uzun yollaradayanıklı aşkların sahibi karşımıza çıktığında tanıyabiliyor muyuz onu? Değerinibiliyor, biricikliğini, benzersizliğini anlayabiliyormuyuz?Yoksa hayatı sonsuz, fırsatları sayısız sanıp kendimizihep ileride bir gün karşılaşacağımızı sandığımız birbaşkasına ,bir yenisine ertelerken hayat yanımızdangeçip gidiyor mu?
Karşımıza zamansız çıkmış insanları yolumuzun dışınasürerken birgün geri dönüp onu deliler gibiarayacağımızı hiç hesaba katmıyor muyuz? Hayat her zaman cömert davranmaz bize, tersine çoğu kezzalimdir, her zaman aynı fırsatları sunmaz, toylukzamanlarını ödetir. Hoyratça kullandığımızarkadaşlıkların, eskimeden yıprattığımızdostlukların, savurganca harcadığımız aşkların hazin hatırasıyla yapayalnız kalırız bir gün.
Bir akşamüstü yanımızda kimse olmaz, ya da olanlarolması gerekenler değildir. Yıldızların bizim içinparladığını göremeyen gözlerimiz, gün gelirhayatımızdan kayan yıldızların gömüldüğü maziye kitlenir.
Kedilerin özel bir anını yakalamak gibidir kendihayatımızdaki olağanüstü anları ve olağanüstü kişileriyakalamak. Bazılarının gelecekte sandıkları ''BIRGÜN''geçmişte kalmıştır; oysa, hani şu karşıdan karşıya geçerken, trafik ışıklarında rastladığımız, omuzunuzunüzerinden şöyle bir baktığınız sonra da boşverip''Nasıl olsa ileride birgün tekrar karşıma çıkar ''dediğinizdir.Oysa tam da o gün bu zalim şehri terketmiştir O, boş yere bu sokaklarda aranırsınız...
0 kişi renk katmış...:
Yorum Gönder