Bir güneşim bir yağmur bu şehirde,bir geceyim bir gündüz.Hangisi tercihim bilemedim,yağmuru severim ama bu aralar geceyi kendimle özdeşleştiremedim.Şuan içim gülümsüyor bana,halbuki 1 saat önce zırıl zırıldı,çığlık çığlığa.Bu değişiklik bu dengesizlik nedendir bilmem,uzun bir yolda nereye gittiğini bilmeden koşmak gibi ve nereye koştuğunu bilmemenin verdiği hazla sanki aynı eşitlikte bir denklem.Mutlu olabilmek ve devam ettirebilmek ise olasılık problemi kıvamında..Oysa ki anlamam ne olasılıktan ne de denklemden,şimdi gelişine vuruyorum topa,nereye gittiğini de önemsemeden...
4 kişi renk katmış...:
Bazen de öyle pervasız koşmak gerekiyor hayatta ki denge kurulabilsin diye bence=) Yüreğine sağlık
şu topa gelısıne vurmayı ben cok sevıyorum :) sanırım fazlacada yapıyorum..hadi gec kaleye sut cekecem heheheh muck
Haklısın,kolay değil dengeyi bulmak bulupta muhafaza etmek...
....
Eheueheu:)))Sıyırdı:))
Yüreğine sağlık canım...
Yorum Gönder